Beter

Mijn verhaal

November 2015, we zijn voor de tweede keer zwanger. Plots werden we echter meegenomen op een rollercoaster die ons van de roze wolk naar beneden bracht met gevoelens van angst, onzekerheid, verdriet. Na enkele weken zwanger te zijn voelde ik een knobbeltje in mijn oksel. De huisarts bleek terecht bezorgd te zijn en wilde nader onderzoek. En dan valt hét woord…kanker.

Een hormoongevoelige en agressieve kanker had plaatsgenomen in mijn lichaam, en had zich al verspreid naar de oksel. Ik heb twee weken gehuild, gepiekerd, op pauze geleefd, maar toen kwam het plan en ik was er klaar voor. Dat de zwangerschap niet hoefde onderbroken te worden, is mijn redding geweest. Strijdvaardig begon ik aan een lange weg. Eerst een operatie, waarbij mijn borst en ook een groot deel van mijn okselklieren werden weggenomen. Daarna begon de echte strijd, met een steeds dikker wordende buik, tweewekelijks/wekelijks naar UZ Leuven voor de chemo, maar we maakten er het beste van en de zwangerschap was mijn lichtpuntje.

De dokters gaven hoop en ook Leonie, toen nog in mijn buik, gaf me reeds moed. Het was zwaar, maar ik had iets moois om naar uit te kijken en elke keer we naar het ziekenhuis moesten kon ik haar ook even zien op de lange echo ‘s, die nodig waren om te zien of zij goed ontwikkelde. Ze werd gepland geboren tussen de chemobehandelingen door en ze was helemaal perfect, moeder natuur, de placenta had haar beschermd tegen de chemo, wonderbaarlijk! Zoveel dankbaarheid voor de mama ’s die dit avontuur van kanker en zwangerschap als eersten aangingen, en de artsen die hier onderzoek naar verrichten!

Tijdens de zwangerschap had ik me zo opgetrokken en opgeladen aan hieraan, ik moest me niet alleen sterk houden voor mezelf, maar ook voor mijn dochter. De bevalling was gepland tussen mijn chemobeurten in, en nadien volgden ook nog 25 bestralingen. Met een pasgeboren baby in huis, en een dochter van 3 was het niet zo evident om veel uit te rusten, en de zorg voor mijn kinderen was eigenlijk ook het laatste dat ik uit handen wou geven.

Het onder lotgenoten bekende 'zwarte gat' na alle medische behandelingen kwam daardoor pas heel laat.

In totaal was ik bijna twee jaar thuis toen ik voorzichtig terug het werk hervatte, met veel vallen en opstaan, dit was toch niet zo evident als het leek. Ik stelde me ook heel veel vragen over wat ik voor mezelf nog uit het leven wou halen. Ook de medicatie die ik op dagelijkse basis moet nemen, maakt het mij niet altijd even makkelijk, maar ik probeer, ga op zoek en ben vooral positief.

Wat hielp mij verder? Tot op vandaag blijft zelfzorg heel belangrijk om me goed te voelen, fysiek, mentaal en emotioneel. Ik verdiepte me in de kracht van de natuur : gezonde voeding en essentiële oliën maken een groot deel uit van mijn huidige levensstijl. Ik ontdekte de kracht van relaxatie in reiki, de Raindrop massage en de Aroma Bliss behandeling.

Bovendien ga ik steeds verder op zoek, voor mezelf, maar ook voor jou, want daar ligt mijn missie, we gaan samen voor BETER!

Evelien

beter.info

Mijn verhaal